Samen sterk
In de zomer van 2001 vertrekt Guus Eeckhout samen met andere lotgenoten naar Indonesië. Hij neemt deel aan een pelgrimsreis, georganiseerd door de Oorlogsgravenstichting. Guus gaat na bijna 60 jaar voor het eerst het graf van zijn overleden broer bezoeken.
Harry en Guus Eeckhout zijn pas begin twintig als ze samen tewerkgesteld worden om de Birma-Siam spoorlijn aan te leggen, 415 km door de binnenlanden van Birma naar Thailand Bijna twee jaar overleven ze de zware dwangarbeid. Samen stonden ze sterk tegen de mishandeling, het weinige en slechte voedsel en het zware werk. Vlak voor de capitulatie van Japan overlijdt Harry aan malaria en uitputting.
Harry ligt begraven op het ereveld Chungkai in Thailand. Guus sprak nooit over de oorlog en vertelde aan niemand dat hij veel last had van nachtmerries. Het achterlaten van zijn broer heeft zijn leven getekend. Maar hij komt herboren terug, zoals wel vaker gebeurt bij mensen die een pelgrimsreis maken. Zijn nachtmerries waren als sneeuw voor de zon verdwenen nadat hij het graf van zijn broer had bezocht.
‘Vertrouwen hebben in de toekomst, ondanks alle tegenslag’, is iets dat Guus zijn kinderen altijd heeft voorgehouden.
Thelma Esther Cohen-Polak